Nawiedzenie obrazu MB Częstochowskiej w Diecezji Płockiej
SŁOWO BISKUPA PŁOCKIEGO DO KAPŁANÓW
W ZWIĄZKU ZE ZBLIŻAJĄCYM SIĘ
NAWIEDZENIEM DIECEZJI PŁOCKIEJ
PRZEZ MARYJĘ W OBRAZIE JASNOGÓRSKIM
I.
Szybkimi krokami, Umiłowani Bracia, zbliża się Nawiedzenie naszej Diecezji przez Maryję w Obrazie Jasnogórskim (20.06.2015-11.06.2016). Dlatego właśnie, chociaż wiem, jak bardzo absorbuje Was w tym czasie i ile sił kosztuje wizyta duszpasterska, pragnę przekazać Wam kilka refleksji, dotyczących tego niezwykle ważnego wydarzenia w życiu Kościoła Płockiego.
Najpierw pozwolę sobie Wam przypomnieć, że idea Nawiedzenia wzięła się stąd, że uwięziony w Komańczy Prymas Tysiąclecia Sługa Boży Kardynał Stefan Wyszyński, przekazując tekst Jasnogórskich Ślubów Narodu, prosił, aby 26. sierpnia 1956 roku, podczas uroczystości Jubileuszu 300-lecia ogłoszenia Maryi Królową Polski, Księża Biskupi wnieśli Cudowny Obraz Matki Bożej na Szczyt Jasnogórski. Gdy Biskupi dokonali tego aktu i udzielili Obrazem błogosławieństwa, wzruszeni wierni poczęli wołać: „Matko, nie opuszczaj nas!”, „Pozostań z nami!”. 2. listopada 1956 roku, wkrótce po powrocie z więzienia, Ksiądz Prymas przybył na Jasną Górę. Zapoznano go wtedy z ideą Nawiedzenia, zrodzoną z tego wołania ludu Bożego. „To byłoby przedłużone ramię Dziewicy Wspomożycielki!” – odpowiedział Sługa Boży i zaakceptował tę myśl. W rezultacie 11. kwietnia 1957 roku obradujący na Jasnej Górze Episkopat Polski uchwalił przeprowadzenie dzieła nawiedzenia-peregrynacji we wszystkich parafiach naszej Ojczyzny.
Sporządzono Kopię Cudownego Obrazu i 6. maja 1957 roku, gdy Ksiądz Prymas Wyszyński udał się do Rzymu, aby odebrać kapelusz kardynalski (wcześniej władze komunistyczne odmówiły wydania paszportu), zabrał ze sobą tę Kopię. Sługa Boży Papież Pius XII z radością pobłogosławił Obraz, aby wędrował on jako widomy znak łączności katolickiej Polski ze Stolicą Świętą. Tak rozpoczęła się Pierwsza Peregrynacja. Władze komunistyczne, przerażone jej owocami, zaczęły stopniowo ograniczać to wielkie dzieło. Kilkakrotnie odbierano Obraz, wreszcie „aresztowano” go i przewieziono na dziedziniec jasnogórski, a wyższy oficer MO wezwał przeora i przekazał mu, że Wizerunek ma pozostać na Jasnej Górze; w razie niepodporządkowania się temu nakazowi, zostaną powołani do służby wojskowej wszyscy klerycy paulińscy i zlikwidowany będzie klasztor warszawski ojców.
Przez Polskę wędrowały w tych latach tylko puste ramy, Ewangeliarz i świeca, symbolizujące Nawiedzenie Maryi. Sam byłem tego świadkiem – tak działo się w Archidiecezji Katowickiej, z której pochodzę. Gdy zbliżało się Nawiedzenie Diecezji Sandomierskiej, ksiądz Wójcik, kapłan tej diecezji, aby nie obarczać odpowiedzialnością Ojców Paulinów, postanowił potajemnie wykraść Obraz. Tak się też stało i 13. czerwca 1972 roku Cudowny Wizerunek został wywieziony do Radomia. W wygłoszonym wtedy kazaniu Ksiądz Prymas powiedział: „Kościół musi mieć swoją Matkę. Była już na Godach w Kanie. Jakże się cieszymy, że wróciła! Narodowi potrzebna jest Matka! Cieszymy się, że Obraz – dar Ojca Świętego – który jest własnością Episkopatu Polski i oddany został pod moją opiekę i odpowiedzialność – będzie waszą radością”. Od tego czasu Peregrynacja kontynuowana była już bez przeszkód, także w naszej Diecezji. Liczni jeszcze, starsi kapłani mają w pamięci wspaniałe owoce tego Pierwszego Nawiedzenia, odbywającego się od 30. listopada 1975 roku do 7. listopada 1976 roku.
II.
3. maja 1985 roku rozpoczęło się obecne, Drugie Nawiedzenie. Święty Jan Paweł II w specjalnym Telegramie na tę okoliczność napisał: „Nawiedzenie to ma być czasem refleksji i duchowej odnowy, ma mieć poniekąd charakter adwentowy z uwagi na zbliżający się Rok 2000 od Narodzenia Chrystusa. (...) Proszę Matkę Chrystusa i Matkę naszą, aby przez swoje Macierzyństwo była dla moich braci i sióstr natchnieniem w pracy nad sobą, w wewnętrznej przemianie serca, w wytrwałym budowaniu własnego człowieczeństwa na fundamencie wiary, nadziei i miłości, w praktykowaniu trzeźwości i przezwyciężaniu wszelkiego zła dobrem; aby pomogła każdemu odnaleźć drogę wiodącą do Chrystusa, Odkupiciela człowieka, i do prawdziwej jedności w wierze”.
Te słowa Świętego Papieża stają się teraz naszym testamentem i zobowiązaniem. Po doświadczeniach diecezji, które poprzedziły nas w przeżyciu Drugiego Nawiedzenia, odbywającego się w wolnej już Ojczyźnie, widać jasno, że udaje się ono tam, gdzie przede wszystkim kapłani czystym sercem oddają się Maryi, gdzie szczerze i serdecznie zapraszają Ją do swoich wspólnot parafialnych, gdzie dobrze przygotowują Jej Nawiedzenie. Tam, gdzie tak się dzieje – i można podawać przykłady takich diecezji – owoce peregrynacji znowu są wspaniałe.
Zapraszajmy więc już dzisiaj, Umiłowani Bracia, Maryję, aby pomagała nam czynić naszą parafię – jak mówi papież Franciszek – rodzinną i gościnną; aby z naszą pomocą przekształcała ją w prawdziwą wspólnotę w drodze; wspólnotę, której członkowie są dumni ze swej wiary i cieszą się, że mogą być świadkami Jezusa Chrystusa pośród sekularyzującego się świata. Cieszy mnie to, że w tym właśnie duchu w każdą pierwszą niedzielę miesiąca odprawiamy we wszystkich naszych świątyniach „Nowennę przed Peregrynacją Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej”; że modlimy się o godne przeżycie Nawiedzenia; że w niektórych parafiach przed tegoroczną Pasterką odmawiano różaniec o jego błogosławione owoce! Jak wiecie, w celu godnego przyjęcia Naszej Matki i Królowej odbyliśmy także specjalne posiedzenia Rady Kapłańskiej i Diecezjalnej Rady Duszpasterskiej oraz Konferencję Księży Dziekanów.
Tak, Kochani Bracia, zapraszajmy Bożą Rodzicielkę otwartym sercem, z wiarą, nadzieją i miłością, które Ona tyle razy wzbudzała w Kościele przez swoje matczyne objawienia: w Lourdes, w Gietrzwałdzie, w Fatimie, w Syrakuzach, w Kibeho... Nie zapominajmy przy tym, ile my sami w swoim powołaniu, a także cała nasza Mazowiecka Diecezja w swojej historii Jej zawdzięcza. Śp. ks. prof. Tadeusz Żebrowski nieraz przypominał, że nasza katedra od początku była Katedrą Maryjną; że tyle jest kościołów i parafii Jej imienia; że to właśnie dzięki pobożności Maryjnej w XVI w. na Mazowszu nie znalazł posłuchu protestantyzm; że stąd wyszedł Prymas Tysiąclecia – Prymas Jasnogórskich Ślubów Narodu. Może więc nie jest także rzeczą przypadku, że Maryja przybywa do nas, gdy upamiętniamy 1050-lecie Chrztu Polski; gdy świętujemy 940-lecie naszej Diecezji; gdy w Jej matczyne dłonie składamy owoce Synodu Diecezjalnego i z Nią zaczynamy wdrażać go w życie.
III.
Teraz pragnę, Drodzy Bracia, podzielić się z Wami kilkoma myślami, o których wspomniałem na początku: 1. Proszę, abyście dokładnie zapoznali się, więcej – studiowali „Instrukcję duszpasterską o Nawiedzeniu Obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej w Diecezji Płockiej” i wspaniały „Ceremoniał Nawiedzenia”. Można naprawdę zaczerpnąć stamtąd liczne, dobre inspiracje do godnego przyjęcia Maryi w powierzonej Waszej pieczy parafii. Trzeba, Umiłowani Bracia, dobrze i pięknie przygotować poszczególne liturgie, w tym również śpiewy liturgiczne, związane z Peregrynacją; trzeba uświadomić sobie, jak znaczącą rolę odgrywają w tym dziele świadectwa spotkania z Maryją, a także jak ważna jest dzisiaj dobra informacja o tych wydarzeniach – na stronie internetowej parafii, za pośrednictwem fal radiowych, w gablocie parafialnej itp. Na to wszystko musimy zwrócić uwagę, podzielić się doświadczeniami. Dlatego tym właśnie zagadnieniom chciałbym również poświęcić najbliższe Płockie Dni Pastoralne, między innymi z udziałem jednego lub dwóch Księży Biskupów Diecezji, w których Peregrynacja już się odbyła. 2. Ojcowie Paulini, których zaprosiłem na wspomniane wyżej konferencje i spotkania, kładli ogromny nacisk na misje i rekolekcje przed przybyciem Maryi w Obrazie Jasnogórskim. W znacznej mierze – mówili – owoce rekolekcji zależą od dobrego rekolekcjonisty czy misjonarza, który trwa z wiernymi od rozpoczęcia rekolekcji aż do pożegnania Matki Bożej w Jej Jasnogórskim Wizerunku! Nie zapominajmy, że ćwiczenia te i spotkania powinny być ukształtowane chrystologicznie – „Przez Maryję do Chrystusa”. Zastanawiajmy się także, co wykorzystać z doświadczeń Nawiedzenia z lat 70. czy też z Peregrynacji Obrazu Jezusa Miłosiernego. Wsłuchujmy się w doświadczenia kerygmatycznych grup ewangelizacyjnych. Zachęcam, aby także te grupy włączyć w to wielkie dzieło, którego hasło brzmi podobnie jak przed 40 laty: „Z Maryją ewangelizujemy Kościół Płocki”. 3. Podczas trwania misji bądź rekolekcji powinniśmy na nowo przeżyć z Maryją Sześć Tajemnic Wiary: Zwiastowanie, Nawiedzenie, Boże Narodzenie, Kanę, Krzyż, Wniebowzięcie. Niejako „wyjściową tajemnicą” jest tu Tajemnica Nawiedzenia. W Tajemnicy tej Maryja udaje się do swojej krewnej Elżbiety. Udaje się z Jezusem pod sercem, aby wyśpiewać tam radosny Magnificat i służyć swojej krewnej konkretną pomocą. Dobrze byłoby zadać ten program naszym wspaniałym różom (kołom) różańcowym, aby z okazji Nawiedzenia do modlitwy dodały one sprawę pomocy ludziom potrzebującym na naszych wioskach, ulicach i w blokach, a jednocześnie włączyły się w przygotowanie dekoracji, roznoszenie zaproszeń na rekolekcje itp. 4. Uważam, że tam, gdzie Nawiedzenie odbywać się będzie w okresie wielkopostnym i wielkanocnym można zrezygnować z tradycyjnych rekolekcji, związanych z tym okresem liturgicznym. Zadbajmy jednak o umożliwienie wiernym przystąpienia do Sakramentu Pokuty i Pojednania poprzez zorganizowanie Dni Spowiedzi, połączonych z odpowiednimi nabożeństwami pokutnymi. 5. W parafiach, w których ludzie są zatrudnieni w zakładach pracy, masowo dojeżdżają do takich zakładów czy innych placówek, należy przygotować odpowiednie nabożeństwa nocne, noc konfesjonałów itp. 6. Bardzo ważnym elementem udanych rekolekcji będzie współpraca kapłanów z sąsiednich dekanatów (spowiedź, nawiedzenie chorych itp.). Podejmiemy jeszcze raz tę kwestię na najbliższym spotkaniu dziekańskim. 7. Na koniec zwracam Wam uwagę, że ważne jest tu również słownictwo – termin „peregrynacja”, choć już się zadomowił, niewiele mówi naszym wiernym. Starajmy się zatem używać terminów: „Nawiedzenie”, „Nawiedzenie Maryi w Wizerunku Jasnogórskim”, „Nawiedzenie naszej parafii”, „Rekolekcje przed Nawiedzeniem”, „Doba Nawiedzenia” itp.
Niech sprawa Nawiedzenia, Umiłowani Bracia, stanie się naszą wspólną sprawą. Niech Maryja umacnia jedność naszego Prezbiterium. Niech leczy rany. Niech pomaga nam odnowić ideał powołania.
Monstra Te esse Matrem, o Maria!
Wasz Biskup Piotr
Płock, dnia 1. stycznia 2015 r.
w Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi
Zapis uroczystości pożegnania kopii cudownego obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej
w Diecezji Płockiej połączonej z 25. rocznicą pobytu św. Jana Pawła II w Płocku na placu przed
prastarą bazyliką katedralną na Tumskim Wzgórzu 11. czerwca 2016 roku o godz. 11:00
pod hasłem "Totus Tuus Mariae!"
· Napisane przez Imperator
dnia 27. kwietnia 2016 23:54
2621 czytań ·
Oceny
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą oceniać zawartość strony
Dziś jest